Polski Związek Niewidomych koncentruje się na wdrażaniu rehabilitacji podstawowej swoich członków i podopiecznych, w tym: nauce czynności dnia codziennego (utrzymywanie czystości, przygotowywanie posiłków, higiena osobista, robienie zakupów, rozróżnianie pieniędzy), nauce pisma Braille’a (punktowego), nauce orientacji przestrzennej, posługiwaniu się białą laską przy poruszaniu się, usprawnianiu widzenia (dobór pomocy optycznych) oraz aktywizacji społecznej i zawodowej, kulturalnej, turystycznej i rekreacyjnej, integracji ze środowiskiem pełnosprawnym.
Zwiększenie aktywności rekreacyjnej, turystycznej i kulturalnej osób niepełnosprawnych wzrokowo prowadzi do rozwoju zamiłowań osobistych i kontaktów towarzyskich, integracji wewnątrz i między-pokoleniowej, sensownego wypełniania czasu wolnego. Problem czasu wolnego i jego zagospodarowania jest ważny dla wszystkich osób niewidomych i słabowidzących. Osoby te mają nadmiar czasu wolnego, nie wiedzą jak go spędzać. Telewizja i radio są typowym i niewystarczającym sposobem na rozrywkę. Stąd też wynika, że zajęcia rekreacyjne mają olbrzymie znaczenie dla osób z dysfunkcją wzroku. Mają przede wszystkim wartość usprawniającą fizycznie – podtrzymują ogólną i motoryczną sprawność organizmu, wartość poznawczą – poszerzają wiedzę i horyzonty myślowe, relaksującą – odprężają fizycznie i psychicznie oraz psychoterapeutyczną – przyczyniają się do lepszego samopoczucia, zadowolenia z życia oraz lepszego przystosowania do ograniczeń wynikających z niepełnosprawności.
O niewidomych i słabowidzących słów kilka
Osoby niewidome i słabo widzące w stopniu znacznym i umiarkowanym to bardzo złożona grupa. Zalicza się tu osoby, które są całkowicie niewidome lub mają resztki wzroku, tylko poczucie światła, nieostre widzenie, ograniczone pole widzenia, oczopląs, zez itp. Naturalnym procesem jest starzenie się oka po 40-50 roku życia człowieka, częste objawy związane z tym procesem to: większe zapotrzebowanie na światło, trudności w funkcjonowaniu wzrokowym po zmierzchu, lekkie zamglenie lub zażółcenie obrazu, zmniejszenie wrażliwości na barwy i osłabienie zdolności rozróżniania kontrastów, zmniejszona ostrość widzenia. Dysfunkcja wzroku często pojawia się w wyniku choroby (cukrzyca), schorzenia różnego rodzaju często są związane z wiekiem: zwyrodnienie plamki żółtej (AMD), zaćma starcza, retinopatia cukrzycowa (jedno z następstw cukrzycy), jaskra (zwykle wykrywana w starszym wieku). Pod względem socjalnym, społecznym sytuacja osób niepełnosprawnych wzrokowo również zmienia się diametralnie i wiąże z wyzwaniami. Zaburzenia w widzeniu oznaczają często utratę pracy, a więc zmniejszenie dochodów, utratę wielu kontaktów społecznych, zyskanie wiele czasu wolnego, który nie wiadomo jak spożytkować. Dysfunkcja wzroku sprzyja osamotnieniu osób nią dotkniętych, pozbawieniu ich pomocy w czynnościach codziennych, zatrzymaniu aktywności fizycznej, intelektualnej, społecznej.
Wzrok jest głównym dostawcą informacji dla organizmu. Jego osłabienie jest często przyczyną wycofywania się z życia społecznego i zawodowego osób niewidomych, a więc są one zagrożone wykluczeniem społecznym. Osoby niewidome i słabowidzące mają problem w rozpoznawaniu ludzi, trudności lub niemożność czytania, oglądania, problem w poruszaniu się i zajmowaniu domem.
Możliwy jest u nas (lub na zamówienie) zakup czujników pomiaru cieczy, bilonówek, zegarków głośnomówiących, przypominaczy lup folii powiększających, zeszytów z pogrubioną linią itp. Bliższych informacji udziela Specjalista ds. rehabilitacji Jerzy Hanus.
Zagorzali czytelnicy posiadający sprzęt odczytujący książki mówione – tzw. CZYTAK oraz karty pamięci, mogą nagrać książki u Mirosława Szymczyka, który prowadzi bibliotekę książki mówionej w Okręgu Świętokrzyskim PZN.
